Παρασκευή 27 Δεκεμβρίου 2013

5+1 podcasts που πρέπει να ακούσετε


Έχει γίνει συνήθεια πλέον να ακούω μουσική την ώρα που βρίσκομαι στον δρόμο για την δουλειά η για το σπίτι. Τις περισσότερες φορές προτιμώ να μαθαίνω και πέντε χρήσιμα πράγματα μέσα από τα podcasts που επιλέγω να ακούσω.

Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ σε 6 από αυτά που μου έχουν τραβήξει την προσοχή τους τελευταίους μήνες.


Στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων μου βρίσκετε η γνώστη ελληνοφρενεια που με κάνει να γελάω τόσο που σκέφτομαι να πατήσω το play όταν περπατάω στον δρόμο αλλά και το Themos Podcast του οποίου η ύλη του ποικίλλει πολλές φορές αν και σε γενικές γραμμές ασχολείται με την τεχνολογία αλλά και με θέματα φυσικής. Σίγουρα κάποιοι από εσάς μπορεί να ξενερώνουν στην ιδέα και μόνο της φυσικής αλλά ο Θέμος σε αυτόν τον τομέα κάνει φοβερή δουλειά μιας και καταφέρνει να σου εξηγήσει τα πάντα με μοναδικό τρόπο. Το Themos podcast μου αρέσει υπερβολικά πολύ γιατί έχει όλα όσα θέλω από ένα pod. Καλή μουσική, ωραία θέματα με πολύ καλό σχολιασμό και φυσικά μια ζωντάνια που την βγάζει σε κάθε λεπτό μέσα από τις εικόνες που περιγράφει.


Από την ελληνική σκηνή ξεχωρίζει και το Vrypan|Webradio του Παναγιώτη Βρυώνη. Χαρακτηριστικό αυτού του podcast είναι η έλλειψη μουσικής. Οι συζητήσεις που κάνουν τα παιδιά που περνούν μέρος στο pod ξεφεύγουν από τα πλαίσια των gadgets και γενικότερα της έννοιας της τεχνολογίας(όπως την ξέρουν και οι πέτρες ακόμα) με αποτέλεσμα να μην μπορείς να τις παρακολουθεί ο κάθε ένας.

Σε πιο light ρυθμούς αλλά επίσης με έλλειψη μουσικής είναι το Sugarenia + Stelabouras make a podcast (SSMAP). Αυτό το ανακάλυψα τελευταία τελείως τυχαία ψάχνοντας στο iTunes για νέα τεχνολογικού περιεχομένου podcast. Τα παιδιά είναι φοβερα. Μιλάνε για τεχνολογία που έχει να κάνει περισσότερο με gadgets και με internet. Είναι αρκετά αυθόρμητοι με αποτέλεσμα να βγάζουν μια ιδιαίτερη ζωντάνια. Το πρωτοποριακό στοιχείο αυτού το podcast είναι τα chapters το οποίο είναι χωρισμένο. Δηλαδή κάποιος ακροατής μπορεί να περάσει ένα θέμα το οποίο δεν του κάνει κλικ πατώντας απλά ένα κουμπί. Εδώ φαίνεται πως το Garageband μέσα από το οποίο γράφετε αυτό το pod κάνει φοβερή δουλειά σε αυτόν τον τομέα.

Για το τέλος άφησα το Apple Keynote και το Radio 538. Το πρώτο μου αρέσει να το παρακολουθώ χαλαρώνοντας στον καναπέ του σπιτιού μου. Μου αρέσει αρκετά ο τρόπος που ο Steve παρουσιάζει τα πράγματα αλλά και γενικά το όλο κλήμα που υπάρχει στην αίθουσα. Το δεύτερο το υπογράφει ο γνωστός σε όλους μας(ειδικά με τα τους Ολυμπιακούς της Αθήνας) Tiesto. Δεν πρόκειται για ομιλίες αλλά για djsets. Οι φίλοι τις Trance θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα.

Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου 2013

Περί εθνικής συναίνεσης και εχθρού λαού


Από την μια έχουμε την κυβέρνηση (μάλλον τις κυβερνήσεις), τους ευρωπαϊκούς οίκους, τους κερδοσκόπους και γενικότερα τα ντόπια και εισαγωγής λαμόγια υποδύονται ότι κυβερνούν και από την άλλη έχουμε τον Εχθρό λαό που υποδύεται ότι ζει.

Στην ουσία όμως ο Εχθρός λαός είναι ένα μεγάλο εμπόδιο γί’ αυτό και ο πόλεμος με κωδικό όνομα “Πρόγραμμα σταθερότητας” ξεκίνησε μπας και ξεδιαλύνει λίγο ακόμα το τοπίο.

Αντίπαλοι του Εχθρού λαού είναι όλα τα “αριστερά” κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, και το ΛΑΟΣ.
Εγώ δεν θα πω τίποτα παραπάνω. Θα σας παρακαλούσα όμως να ακούσετε τους στοίχους από το παρακάτω τραγούδι που έχει όνομα “Εχθρός Λαός” και είναι από την ομώνυμη θεατρική παράσταση του Ιακώβου Καμπανέλλη που ανέβηκε το 1975. Κρατήστε την ημερομηνία στην μνήμη σας.

Πριν το 1975 υπήρχε ένα μεγάλο παράδειγμα ανυπακοής που ακούει στο όνομα “Πολυτεχνείο”. Τότε οι Έλληνες ξανακέρδισαν την ελευθερία της σκέψης τους και την δημοκρατία . Από το 1975 ανεχόμαστε και συναινούμε και ορίστε τα χάλια μας. Βέβαια υπάρχουν μόνο μικρά διαλείμματα με μαθητές,φοιτητές,αγρότες και εργαζόμενους να κατεβαίνουν στον δρόμο και να διεκδικούν και μάλιστα έφεραν έστω και εν μέρη κάποιες αλλαγές.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι όσες φορές συναινέσαμε με τους πολεμίους μας δεν πετύχαμε τίποτα για εμάς. Αν δεν μας φτάνει το πήδηγμα που μας ρίχνουν καθημερινά ας ξανακάνουμε πάλι τα ίδια.

Σάββατο 14 Δεκεμβρίου 2013

Επιτέλους απλοποιημένο Facebook


Έκπληκτος διαπίστωσα σήμερα το απόγευμα που μπήκα στο Facebook για να κάνω κάποιες ενημερώσεις στο προφίλ μου αλλα και στην σελίδα του blog ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο, ευτυχώς.

Πλέον το λογότυπο με την λέξη Facebook που σε οδηγεί στην αρχική σελίδα αλλά και 3 ακόμα εικονίδια δεσπόζουν στο πάνω αριστερό μέρος της σελίδας. Αυτά είναι τα αιτήματα φιλίας, τα εισερχόμενα μηνύματα και οι ειδοποιήσεις. Στο κέντρο πια, και όχι δεξιά υπάρχει η αναζήτηση η οποία έχει μεγαλώσει αισθητά, ενώ, τέλος, οι επιλογές αρχική σελίδα, προφίλ και λογαριασμό βρίσκονται στα δεξιά με το τελευταίο να έχει χαρακτηριστικά popup menu με όλες τις λειτουργίες που μπορούμε να επιλέξουμε.


Θα έλεγα πως το design ακολουθεί καλύτερους κανόνες διεπαφής αφού συγκεντρώνει τα κυριότερα στο πάνω μέρος αφήνοντας μεγαλύτερο χώρο για την κυριότερη λειτουργία της σελίδας που είναι η αναζήτηση. Βέβαια το design αυτό και η ομαδοποίηση κλέβει κάτι από το σκεπτικό της εφαρμογής που υπάρχει εδώ και καιρό στο iPhone.

Κατά τα αλλά το κύριο μέρος της σελίδας παραμένει το ίδιο ενώ αλλαγές παρατηρούνται και στο κάτω μέρος με την, δυο μερών, μπάρα κατάστασης που φιλοξενεί τις μεταφράσεις και την συνομιλία.
Facebook και Facelift φαίνεται πως τα βρήκαν. Καλό για όλους; Το μέλλον θα δείξει. Κατά την γνώμη μου είναι αρκετά πιο απλό αν και τελευταία έχω πάψει να το χρησιμοποιώ.

Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013

Στο κυνήγι της χαμένης απόδειξης


Την Κυριακή των αποκριών σε πόλεις όπως το Ρέθυμνο που ζούνε στον ρυθμό του καρναβαλιού παίζουν ένα παιχνίδι που λέγεται το κυνήγι του χαμένου η κρυμμένου θησαυρού.

Η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα σταθερότητας που παρουσίασε χθες μας βάζει στο κλήμα ενός νέου παιχνιδιού που θα παίζουμε με τις κατά τόπους εφορίες και θα έχει όνομα το κυνήγι της χαμένης απόδειξης.



Θα μαζευόμαστε λοιπόν σε διάφορα super markets, εμπορικά καταστήματα και εστιατόρια πρώτης τάξεως (εκεί που τρώνε κάτι φτηνές αστακομακαρονάδες για την όρεξη) και θα υποδυόμαστε ότι ψωνίζουμε, αγοράζουμε και τρώμε φυσικά. Στο τέλος της παντομίμας θα ζητάμε απόδειξη για όσα σκεφτήκαμε να αγοράσουμε. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε και εισόδημα και το 10% των αποδείξεων να το δικαιολογούν.

Και για να το πάρουμε αριθμητικά (γιατί αν περιμένετε από τον Παπακωνσταντίνου σωθήκατε) ένας μισθωτός με 12000 ευρώ ετήσιο εισόδημα πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 1200 ευρώ σε αγορές αγαθών η υπηρεσιών. Δηλαδή από τα 1000 ευρώ κάθε μηνα πρέπει να δίνει τα 100 ευρώ και να παίρνει απόδειξη. Με λίγα λόγια ο μισθός του θα είναι 900 ευρώ αν θέλει να πετύχει το αφορολόγητο. Από την άλλη πλευρά οι αποδείξεις δεν θα πρέπει να έχουν σχέση με τηλεπικοινωνίες, ΔΕΗ και ΟΤΕ αλλα με αγορές ρούχων, φαγητό, βενζίνες, μετακινήσεις ταξί και τα σχετικά. Αν υπολογίσει κανείς ότι από τα δυο τελευταία δεν έχουμε ούτε μια απόδειξη έστω για ενθύμιο βρε αδερφέ θα καταλάβει ότι κάτι πάει στραβά στο κόλπο.

Και αυτό που πάει στραβά είναι η έλλειψη χρημάτων για επενδύσεις σε φόρο-απαλλάχτηκα χαρτάκια (a.k.a. αποδείξεις).

Όταν διαρρήκτης θα μπει για να κλέψει αποδείξεις και όχι χρήματα και γείτονας θα σκοτώσει γείτονα όχι για μια θέση parking αλλά για μια απόδειξη τότε η χώρα θα είναι στην απαρχή μιας νέας εποχής. Καλό κυνήγι σε όλους και μην ξεχνάτε το εν αγωνίζεστε. Θα μας χρειαστεί. Βοήθεια μας.
Υ.Γ. Έτσι πως πάμε να δείτε που σε λίγο θα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μαγαζάκια που θα πουλάνε μόνο αποδείξεις. Φυσικά σε λογικές τιμές πάντα.