5+1 podcasts που πρέπει να ακούσετε

Έχει γίνει συνήθεια πλέον να ακούω μουσική την ώρα που βρίσκομαι στον δρόμο για την δουλειά η για το σπίτι. Τις περισσότερες φορές προτιμώ να μαθαίνω και πέντε χρήσιμα πράγματα μέσα από τα podcasts που επιλέγω να ακούσω.

Σήμερα λοιπόν θα αναφερθώ σε 6 από αυτά που μου έχουν τραβήξει την προσοχή τους τελευταίους μήνες.

Στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων μου βρίσκετε η γνώστη ελληνοφρενεια που με κάνει να γελάω τόσο που σκέφτομαι να πατήσω το play όταν περπατάω στον δρόμο αλλά και το Themos Podcast του οποίου η ύλη του ποικίλλει πολλές φορές αν και σε γενικές γραμμές ασχολείται με την τεχνολογία αλλά και με θέματα φυσικής. Σίγουρα κάποιοι από εσάς μπορεί να ξενερώνουν στην ιδέα και μόνο της φυσικής αλλά ο Θέμος σε αυτόν τον τομέα κάνει φοβερή δουλειά μιας και καταφέρνει να σου εξηγήσει τα πάντα με μοναδικό τρόπο. Το Themos podcast μου αρέσει υπερβολικά πολύ γιατί έχει όλα όσα θέλω από ένα pod. Καλή μουσική, ωραία θέματα με πολύ καλό σχολιασμό και φυσικά μια ζωντάνια που την βγάζει σε κάθε λεπτό μέσα από τις εικόνες που περιγράφει.


Από την ελληνική σκηνή ξεχωρίζει και το Vrypan|Webradio του Παναγιώτη Βρυώνη. Χαρακτηριστικό αυτού του podcast είναι η έλλειψη μουσικής. Οι συζητήσεις που κάνουν τα παιδιά που περνούν μέρος στο pod ξεφεύγουν από τα πλαίσια των gadgets και γενικότερα της έννοιας της τεχνολογίας(όπως την ξέρουν και οι πέτρες ακόμα) με αποτέλεσμα να μην μπορείς να τις παρακολουθεί ο κάθε ένας.

Σε πιο light ρυθμούς αλλά επίσης με έλλειψη μουσικής είναι το Sugarenia + Stelabouras make a podcast (SSMAP). Αυτό το ανακάλυψα τελευταία τελείως τυχαία ψάχνοντας στο iTunes για νέα τεχνολογικού περιεχομένου podcast. Τα παιδιά είναι φοβερα. Μιλάνε για τεχνολογία που έχει να κάνει περισσότερο με gadgets και με internet. Είναι αρκετά αυθόρμητοι με αποτέλεσμα να βγάζουν μια ιδιαίτερη ζωντάνια. Το πρωτοποριακό στοιχείο αυτού το podcast είναι τα chapters το οποίο είναι χωρισμένο. Δηλαδή κάποιος ακροατής μπορεί να περάσει ένα θέμα το οποίο δεν του κάνει κλικ πατώντας απλά ένα κουμπί. Εδώ φαίνεται πως το Garageband μέσα από το οποίο γράφετε αυτό το pod κάνει φοβερή δουλειά σε αυτόν τον τομέα.

Για το τέλος άφησα το Apple Keynote και το Radio 538. Το πρώτο μου αρέσει να το παρακολουθώ χαλαρώνοντας στον καναπέ του σπιτιού μου. Μου αρέσει αρκετά ο τρόπος που ο Steve παρουσιάζει τα πράγματα αλλά και γενικά το όλο κλήμα που υπάρχει στην αίθουσα. Το δεύτερο το υπογράφει ο γνωστός σε όλους μας(ειδικά με τα τους Ολυμπιακούς της Αθήνας) Tiesto. Δεν πρόκειται για ομιλίες αλλά για djsets. Οι φίλοι τις Trance θα το εκτιμήσουν ιδιαίτερα.

Περί εθνικής συναίνεσης και εχθρού λαού

Από την μια έχουμε την κυβέρνηση (μάλλον τις κυβερνήσεις), τους ευρωπαϊκούς οίκους, τους κερδοσκόπους και γενικότερα τα ντόπια και εισαγωγής λαμόγια υποδύονται ότι κυβερνούν και από την άλλη έχουμε τον Εχθρό λαό που υποδύεται ότι ζει.

Στην ουσία όμως ο Εχθρός λαός είναι ένα μεγάλο εμπόδιο γί’ αυτό και ο πόλεμος με κωδικό όνομα “Πρόγραμμα σταθερότητας” ξεκίνησε μπας και ξεδιαλύνει λίγο ακόμα το τοπίο.

Αντίπαλοι του Εχθρού λαού είναι όλα τα “αριστερά” κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, και το ΛΑΟΣ.

Εγώ δεν θα πω τίποτα παραπάνω. Θα σας παρακαλούσα όμως να ακούσετε τους στοίχους από το παρακάτω τραγούδι που έχει όνομα “Εχθρός Λαός” και είναι από την ομώνυμη θεατρική παράσταση του Ιακώβου Καμπανέλλη που ανέβηκε το 1975. Κρατήστε την ημερομηνία στην μνήμη σας.

Πριν το 1975 υπήρχε ένα μεγάλο παράδειγμα ανυπακοής που ακούει στο όνομα “Πολυτεχνείο”. Τότε οι Έλληνες ξανακέρδισαν την ελευθερία της σκέψης τους και την δημοκρατία . Από το 1975 ανεχόμαστε και συναινούμε και ορίστε τα χάλια μας. Βέβαια υπάρχουν μόνο μικρά διαλείμματα με μαθητές,φοιτητές,αγρότες και εργαζόμενους να κατεβαίνουν στον δρόμο και να διεκδικούν και μάλιστα έφεραν έστω και εν μέρη κάποιες αλλαγές.

Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι όσες φορές συναινέσαμε με τους πολεμίους μας δεν πετύχαμε τίποτα για εμάς. Αν δεν μας φτάνει το πήδηγμα που μας ρίχνουν καθημερινά ας ξανακάνουμε πάλι τα ίδια.

Επιτέλους απλοποιημένο Facebook

Έκπληκτος διαπίστωσα σήμερα το απόγευμα που μπήκα στο Facebook για να κάνω κάποιες ενημερώσεις στο προφίλ μου αλλα και στην σελίδα του blog ότι έχει αλλάξει προς το καλύτερο, ευτυχώς.

Πλέον το λογότυπο με την λέξη Facebook που σε οδηγεί στην αρχική σελίδα αλλά και 3 ακόμα εικονίδια δεσπόζουν στο πάνω αριστερό μέρος της σελίδας. Αυτά είναι τα αιτήματα φιλίας, τα εισερχόμενα μηνύματα και οι ειδοποιήσεις. Στο κέντρο πια, και όχι δεξιά υπάρχει η αναζήτηση η οποία έχει μεγαλώσει αισθητά, ενώ, τέλος, οι επιλογές αρχική σελίδα, προφίλ και λογαριασμό βρίσκονται στα δεξιά με το τελευταίο να έχει χαρακτηριστικά popup menu με όλες τις λειτουργίες που μπορούμε να επιλέξουμε.

Θα έλεγα πως το design ακολουθεί καλύτερους κανόνες διεπαφής αφού συγκεντρώνει τα κυριότερα στο πάνω μέρος αφήνοντας μεγαλύτερο χώρο για την κυριότερη λειτουργία της σελίδας που είναι η αναζήτηση. Βέβαια το design αυτό και η ομαδοποίηση κλέβει κάτι από το σκεπτικό της εφαρμογής που υπάρχει εδώ και καιρό στο iPhone.

Κατά τα αλλά το κύριο μέρος της σελίδας παραμένει το ίδιο ενώ αλλαγές παρατηρούνται και στο κάτω μέρος με την, δυο μερών, μπάρα κατάστασης που φιλοξενεί τις μεταφράσεις και την συνομιλία.

Facebook και Facelift φαίνεται πως τα βρήκαν. Καλό για όλους; Το μέλλον θα δείξει. Κατά την γνώμη μου είναι αρκετά πιο απλό αν και τελευταία έχω πάψει να το χρησιμοποιώ.

Στο κυνήγι της χαμένης απόδειξης

Την Κυριακή των αποκριών σε πόλεις όπως το Ρέθυμνο που ζούνε στον ρυθμό του καρναβαλιού παίζουν ένα παιχνίδι που λέγεται το κυνήγι του χαμένου η κρυμμένου θησαυρού.

Η κυβέρνηση με τα νέα μέτρα σταθερότητας που παρουσίασε χθες μας βάζει στο κλήμα ενός νέου παιχνιδιού που θα παίζουμε με τις κατά τόπους εφορίες και θα έχει όνομα το κυνήγι της χαμένης απόδειξης.

Θα μαζευόμαστε λοιπόν σε διάφορα super markets, εμπορικά καταστήματα και εστιατόρια πρώτης τάξεως (εκεί που τρώνε κάτι φτηνές αστακομακαρονάδες για την όρεξη) και θα υποδυόμαστε ότι ψωνίζουμε, αγοράζουμε και τρώμε φυσικά. Στο τέλος της παντομίμας θα ζητάμε απόδειξη για όσα σκεφτήκαμε να αγοράσουμε. Με αυτόν τον τρόπο θα έχουμε και εισόδημα και το 10% των αποδείξεων να το δικαιολογούν.

Και για να το πάρουμε αριθμητικά (γιατί αν περιμένετε από τον Παπακωνσταντίνου σωθήκατε) ένας μισθωτός με 12000 ευρώ ετήσιο εισόδημα πρέπει να παρουσιάζει τουλάχιστον 1200 ευρώ σε αγορές αγαθών η υπηρεσιών. Δηλαδή από τα 1000 ευρώ κάθε μηνα πρέπει να δίνει τα 100 ευρώ και να παίρνει απόδειξη. Με λίγα λόγια ο μισθός του θα είναι 900 ευρώ αν θέλει να πετύχει το αφορολόγητο. Από την άλλη πλευρά οι αποδείξεις δεν θα πρέπει να έχουν σχέση με τηλεπικοινωνίες, ΔΕΗ και ΟΤΕ αλλα με αγορές ρούχων, φαγητό, βενζίνες, μετακινήσεις ταξί και τα σχετικά. Αν υπολογίσει κανείς ότι από τα δυο τελευταία δεν έχουμε ούτε μια απόδειξη έστω για ενθύμιο βρε αδερφέ θα καταλάβει ότι κάτι πάει στραβά στο κόλπο.

Και αυτό που πάει στραβά είναι η έλλειψη χρημάτων για επενδύσεις σε φόρο-απαλλάχτηκα χαρτάκια (a.k.a. αποδείξεις).

Όταν διαρρήκτης θα μπει για να κλέψει αποδείξεις και όχι χρήματα και γείτονας θα σκοτώσει γείτονα όχι για μια θέση parking αλλά για μια απόδειξη τότε η χώρα θα είναι στην απαρχή μιας νέας εποχής. Καλό κυνήγι σε όλους και μην ξεχνάτε το εν αγωνίζεστε. Θα μας χρειαστεί. Βοήθεια μας.

Υ.Γ. Έτσι πως πάμε να δείτε που σε λίγο θα ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια μαγαζάκια που θα πουλάνε μόνο αποδείξεις. Φυσικά σε λογικές τιμές πάντα.

Συγχρονίστε το iPhone/iPod με Ubuntu

Η απορία που πλανάται στο μυαλό μου από τότε που πήρα το πρώτο μου iPod είναι το πως θα μπορέσω να το συγχρονίσω χρησιμοποιώντας ένα από τα εργαλεία που μου δίνει η διανομή του Ubuntu.

Το Rhythmbox η το Amarok είναι πολύ καλά εργαλεία για να διαχειρίζεσαι και να επεξεργάζεσαι τις μουσικές συλλογές σου αλλά τι να το κάνεις όταν το σύστημα δεν καταλαβαίνει την συσκευή που καλωδιωνεις;

Το GVFS (Gnome Virtual File System) αλλά και μερικά ακόμα εργαλεία όπως το gtkpod είναι αυτά που θα μας βοηθήσουν επιτέλους να συγχρονίσουμε το iPod/iPhone μας μέσα από το Ubuntu.

• Πρώτον προσθέστε το repository που χρειάζεται
  • sudo add-apt-repository ppa:pmcenery/ppa
• Κάντε ένα update και κατεβάστε τα νέα πακέτα
  • sudo apt-get update && sudo apt-get dist-upgrade
  • sudo apt-get install gvfs gvfs-backends gvfs-bin gvfs-fuse libgvfscommon0 ifuse libgpod-dev libgpod-common libiphone-utils libiphone0 python-iphone libplist++1 libplist-utils python-plist libusb-1.0-0 libusb-1.0-0-dev libusbmuxd1 usbmuxd
• Τώρα πρέπει να προσθέσετε το όνομα του χρήστη σας στο group fuse
  • sudo adduser $USER fuse
• Ανοίξτε το fuse.conf και αφαιρέστε το # μπροστά από την γραμμή #user_allow_other. Για να επεξεργαστείτε το fuse.conf γράψτε
  • sudo gedit /etc/fuse.conf
• Μερικές ακόμα εγκαταστάσεις και ρυθμίσεις
  • sudo apt-get install gtkpod
  • sudo mkdir /mnt/ipod
  • sudo chmod 777 /mnt/ipod

Τώρα τρέξτε το gtkpod και πληκτρολογήστε ifuse /mnt/ipod για να κάνετε mount το iPod σας. Μην ξεχάσετε να πατήσετε fusermount -u /mnt/ipod πριν κάνετε unplug το iPod από τον υπολογιστή σας. Στο Linux δεν παίζουμε με αυτά.

Ubuntu με άρωμα γυναίκας

Το ωραίο φύλο δεν θα μπορούσε να λείπει από τον παράδεισο των διανομών Linux. Εξάλλου τι ομορφιά θα είχε ο πλανήτης μας αν δεν υπήρχαν και εδώ οι γυναίκες.

Το Ubuntu λοιπόν,όπως και άλλες διανομές βέβαια,έχουν και την θηλυκή τους πλευρά που εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο μέσα από τις ομάδες Linux που έχουν δημιουργήσει.

Η γυναικεία ομάδα του Ubuntu λοιπόν είναι αρκετά οργανωμένη αφού έχει τον δικό της πλανήτη, την δικιά της ιστοσελίδα, το δικό της maillist όπως επίσης και την δικιά της ομάδα στο Launchpad. Η οργάνωση τους βέβαια δεν σταματά εκεί. Διοργανώνουν συζητήσεις σε δικό τους κανάλι στο IRC το οποίο ακούει στο όνομα #ubuntu-women ενώ έχουν και ένα από τα καλύτερα wiki που έχω δει.

Όσο για το σύνθημα τους τι να πει κανείς. Αρκεί να το διαβάσεις για να καταλάβεις τις προθέσεις αλλά τους. Each-One-Teach-One (Κάθε μια,διδάσκει μια).

Ένα “πασχαλινό αυγό” στο Terminal του Linux

Στον προγραμματισμό τα Easter eggs (πασχαλινά αβγά) δεν έχουν ακριβώς αυτόν τον συμβολισμό που ξέρουμε από την συναναστροφή μας με την θρησκεία. Εδώ τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Τα Easter Eggs είναι καλά κρυμμένα μηνύματα που αφήνουν οι προγραμματιστές στα προγράμματα που κατασκευάζουν. Φυσικά και πρόκειται για αστείο.

Αν ανοίξετε μια κονσόλα και πατήσετε aptitude -v moo τότε θα πάρετε ένα μήνυμα που θα λέει:”There really are no Easter Eggs in this program.”. Αν συνεχίσετε βάζοντας ένα δεύτερο -v δίπλα στο άλλο (δηλαδή aptitude -v -v moo) τότε θα σας πει:”Didn’t Η already tell you that there are no Easter Eggs in this program?”. Όσο προχωράτε προσθέτοντας και αλλα -v τόσο το πρόγραμμα θα απαντάει κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο.

Δοκιμάστε το. Έχει αρκετή πλάκα. Νομίζω ότι πάνω από τα 6 -v δίνει την ίδια απάντηση.

Ένα άλλο Easter Egg για τα Windows ΧΡ είναι να γράψετε την λέξη volcano στις ρυθμίσεις του 3D κειμένου για το screensaver. Τότε θα δείτε ότι αντί για την λέξη εμφανίζει τα ονόματα τον προγραμματιστών που ασχολήθηκαν με αυτό το αντικείμενο.

Social Networking:Τι είναι και πως λειτουργεί;

Όλοι μας λίγο πολύ (περισσότερο εμείς που ασχολούμαστε με υπολογιστές καθημερινά) ακούμε για το social networking.

Η κοινωνική δικτυώσει (σε ελευθερα ελληνικά) άρχισε ως μόδα μέσα από τις ερωτήσεις “Έχεις facebook;”, “Δεν έχεις facebook;” “Καλά και πως ζεις;”,για να φτάσει μέχρι το σήμερα των 350++ εκατομμυρίων ανθρώπων που έχουν facebook account. Εκτος από το Facebook υπάρχει και το Twitter στο οποιο κάποιος απαντά στην ερώτηση “Τι κάνεις τώρα;”. Η απάντηση πρέπει να είναι μέχρι 140 χαρακτήρες πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορούμε να πλατειάσουμε.

Το σύντομο τον απαντήσεων αλλά και ο τρόπος που θυμίζει πολύ το να βλογιάρης έκανε κάποιους να δώσουν σε αυτήν την διαδικασία ένα πρωτότυπο όνομα. Το microbloging γεννήθηκε την ίδια στιγμή με το Twitter.

Αυτά είναι τα δυο πιο δημοφιλή δίκτυα συνδέσεις ανθρωπινων σκέψεων. Υπάρχουν και αλλά όπως το mySpace και το LinkedIn. Γενικά το διαδίκτυο της νέας εποχής έχει αρκετά κοινωνικό χαρακτήρα αφού έχει την τάση να μοιράζει μέσα από τα προφίλ μας κομμάτια της ζωή μας αλλά και συνήθειες μας. Φανταστείτε ότι στο Last.fm αλλά και στο Delicius μπορεί κάποιος να δει τις μουσικές σας προτιμήσεις αλλά και τους συνδέσμους που σας αρέσουν. Στο DeviantArt μπορεί να δει τις αγαπημένες φωτογραφίες που τραβήξατε εσείς η που απλά σημειώσατε ως αγαπημένες.

Σχόλια, παρατηρήσεις, τσακωμοί αλλά και συζητήσεις επί πάντως επί στητού λαμβάνουν χώρα καθημερινά μέσα από τις εφαρμογές chat που κάθε ένα δίκτυο διαθέτει.

Είναι θέμα συλλογικής κυβερνητικής προσπάθειας

Σήμερα θα αναλύσουμε λίγο την πολιτική διάσταση που δίνουν,οι κυβερνώντες αλλα και όλοι οι υποψήφιοι κυβερνώντες,στο “εμείς” και στο “εσείς”, μήπως και καταλάβουμε επιτέλους ότι όσες κυβερνήσεις και αν έρθουν σε αυτόν τον τόπο τίποτα δεν θα αλλάξει.

Οι συλλογική προσπάθεια λοιπόν για όλους αυτούς ορίζεται κάπως έτσι:

• Εσείς εκλέξατε, εμείς κυβερνούμε.
• Εμείς νομοθετούμε, εσείς εφαρμόζεται.
• Εμείς αποφασίζουμε, Εσείς πληρώνεται.
• Εμείς τα παίρνουμε, εσείς τα δίνετε.
• Εμείς ζούμε, εσείς πεθαίνετε.

Σε όλα τα παραπάνω θα μπορούσα να βάλω μια λίστα με παραπομπές που θα αποδείκνυαν του λόγου το αληθές αλλα θα αφήσω την φαντασία σας να οργιάσει πρωί πρωί. Πιστεύω να σας κάλυψα.

Υ.Γ Χαιρετίσματα στον Πρόεδρο και για να το πω και ελληνικά god bless George.

Τι κάνεις αν έχεις iPhone και σου αρέσει το κομμάτι που παίζει;

Η λύση στην παραπάνω ερώτηση ακούει στο όνομα Shazam. Βεβαία το Shazam δεν είναι το μόνο πρόγραμμα που κάνει αυτήν την δουλειά και τρέχει στο iPhone. Υπάρχει ένα ακόμα του οποίο το όνομα δεν το θυμάμαι και κάνει πολύ καλύτερη δουλειά.

Εν πάση περίπτωση το Shazam είναι εξαιρετικό αφού ακούει,στέλνει,αναλύει και απαντά πολύ εύστοχα (όταν η ένταση της μουσικής δεν ξεπερνά κάποια όρια φυσικά).

Ένα ακόμα καλό που έχει είναι ότι συνδέεται(αν θέλουμε) με το iTunes μέσω ενός κουμπιού, πράγμα που σημαίνει ότι εκτός του ότι βρίσκουμε αυτό που ψάχνουμε στο λεπτό το αγοράζουμε και πανεύκολα. Επίσης μπορεί κάποιος να κάνει ένα Tweet, να το ποστάρει στο Facebook η να δει το σχετικό βίντεο στο Youtube.

Το Shazam πραγματικά τα σπάει. Όποιος έχει iPhone και δεν θέλει να σπάει τα νεύρα του DJ ρωτώντας τον συνεχώς “ποιο κομμάτι είναι αυτό” μπορεί να το κατεβάσει.

Υ.Γ Η Free εκδοσή δεν έχει όλα τα features. Αν σκέφτεστε να αγοράσετε την κανονική που κοστίζει 3,99 ευρώ τότε κάλο θα ήταν να κατεβάσετε την κόκκινη έκδοση που τα χρήματα πάνε  στο πρόγραμμα για την καταπολέμηση του ίου του AIDS στην Αφρική.

Το Google είναι η λέξη της δεκαετίας

Σύμφωνα με το ADS (American Dialect Society) το google είναι η λέξη της δεκαετίας ενώ το Tweet είναι η λέξη της χρονιάς.

Η φράση “Google it” λοιπόν, κατάφερε να αποκτήσει ακριβώς την ίδια δύναμη με την φράση “search το the Internet” και όχι άδικα αφού η μηχανή αναζήτησης της Google μέσα σε μια δεκαετία έγινε συνώνυμο της εύστοχης αναζήτησης στο ιστό. Η πρώτη θέση πιστεύω της αξίζει επάξια και στατιστικά αφού είναι η μόνη μηχανή αναζήτησης που δέχεται πάνω από 200 δισεκατομμύρια ερωτήματα σε 88 διαφορετικές γλώσσες κατά την διάρκεια του 24ωρου.

Να σημειωθεί εδώ ότι το πλήθος των υπολογιστών που απαντάνε στα ερωτήματα που θέτουμε αγγίζει τον αριθμό των 6600 ενώ η διανομή που διαχειρίζεται κάθε σύστημα είναι μια ειδική έκδοση Red Hat Linux (σχεδιασμένοι αποκλειστικά για την Google). Φυσικά δεν μιλάμε για υπέρ-υπολογιστές αλλά για κοινά μηχανήματα με ελάχιστη μνήμη και υπολογιστική ισχύ. Για να πάρει ένα μηχάνημα θέση στην ομάδα των 6600 πρέπει να περάσει από 48ωρο test συνεχόμενων ερωτώ-απαντήσεων.

Η δεύτερη λέξη που σημάδεψε την δεκαετία που μας πέρασε ήταν η “9/11″(Nine-Eleven όπως έχουμε συνηθίσει να την ακούμε). Την τριάντα κλείνει η λέξη Blog ενώ στην έβδομη  θέση βρίσκετε το Wi-Fi.

Παράλληλα η λέξη που εντυπωσίασε αλλά και που χρησιμοποιήθηκε κατά κόρων για την χρονιά που μας πέρασε είναι το tweet. Το tweet προκύπτει από το Twitter (δημοφιλής υπηρεσία κοινωνικής δικτυώσεις) και περιγράφει την διαδικασία του να ποστάρεις ένα μικρό μήνυμα στο προφίλ σου. Μέσα στις λέξεις που μας απασχόλησαν αλλά και που ακούστηκαν αρκετά το 2009 είναι το Η1Ν1.

Εγώ πάλι απορώ για ένα πράγμα. Πρώτον, που είναι η financial crisis και το Facebook οεο; Και μιας και είπα για Facebook να σημειωθεί ότι δεν υπάρχει αντιστοιχεί λέξη όπως το Tweet. Μήπως να βοηθούσαμε λίγο την κατάσταση;

Πάμε σαν άλλοτε με Windows 3.1

Ήμουν δεύτερα δημοτικού θυμάμαι όταν ο πατέρας μου έφερε έναν υπολογιστή στο σπίτι ο οποίος εκτός από πληκτρολόγιο είχε και μια ακόμη συσκευή που μου είχε πει ότι λέγεται ποντίκι. Μου είπε επίσης ότι πλέον θα πατάω την εντολή win στο C:/> και θα μπαίνω σε ένα παραθυρικό περιβάλλον.

Μικρός εγώ τότε, δεν ήξερα παρά μόνο να παίζω παιχνίδια (τότε που μια δισκέτα των 3,5 ιντσών χωρούσε 5 ολόκληρα και όχι 0.000001 ενός) μου φάνηκε πολύ περίεργη και σαν συσκευή αλλά και σαν όνομα. Εκτός αυτού δεν ήξερα πως ακριβώς μπορεί να βοηθήσει όταν όλα γινόταν από το πληκτρολόγιο. Μην ξεχνάτε ότι τότε βάζαμε την δισκέτα από το PC Master, πατούσαμε start, και μετά έναν αριθμό από το 1 μέχρι το 5.

Αυτό το παραθυρικό περιβάλλον ήταν τα Windows 3.1 τα οποία μας έβαλαν για τα καλά στην λογική των παραθύρων αλλά και της χρήσης του mouse. Από τότε μέχρι και σήμερα το σκεπτικό παραμένει ίδιο (και προσωπικά δεν βρίσκω κανέναν σημαντικό λόγο για να αλλάξει με 3D επιφάνειες εργασίας που λένε κάποιοι).

Αν κάποιοι από εσάς θέλουν να αναπολήσουν λίγο τα παιδικά τους χρονιά η να φέρουν μνήμες από τους πρώτους σύγχρονους υπολογιστές της εποχής μπορούν να κάνουν μια επίσκεψη εδώ και να δούνε σε web-based περιβάλλον το λειτουργικό που άλλαξε τις συνήθειες πολλών από εμάς.